Geschiedenis hotel pod Zvičinou
Hotel Pod Zvicinou, kent een lange, interessante geschiedenis. Er worden verschillende verhalen verteld, waarvan er een zelfs terug gaat naar 1646, de tijd van de dertigjarige oorlog. De Zweden keerden huiswaarts en in de directe omgeving van de Zvicina, de berg waar het hotel tegenaan ligt, waren vele gewonde soldaten. Deze soldaten namen water van de bron achter het hotel om hun verwondingen te reinigen,de wonden genazen wonderbaarlijk snel, waardoor de bron al snel als geneeskrachtig bestempeld werd.
Een soortgelijk verhaal speelt zich 200 jaar later af, 1866 in dat jaar kwam er een einde aan de Pruisisch-Oostenrijkse oorlog, ook hier genazen de wonden van de vele soldaten snel. Een van de soldaten liet als dank in een boom het schilderij van de heilige Maria achter, dit schilderij werd een met de boom en zo kreeg de bron de naam “Mariabrunn”.
Een andere legende is het verhaal van een blind meisje uit het dorp, dat elke dat de lunch bracht naar de mannen die in het bos aan het werk waren, wanneer ze voorbij de bron kwam waste ze haar ogen en ze kreeg haar zicht weer terug. U kunt geloven wat u wilt geloven, maar onderzoek heeft uitgewezen dat het water uit de bron vele mineralen bevat en zelfs een klein beetje radio actief is.
Ook is bekend dat de plek begin 19e eeuw een bedevaartsoord werd. Jan Hettfleisch, die beneden in het dorp woonde, zag hier wel heil in en bouwde een houten kapel boven op de bron met een beeld van de heilige Maria. Niet veel later werd de houten kapel vervangen door een stenen kapel, gefinancierd door giften van bekende bezoekers uit Praag. Hettfleisch begon met de verkoop van frisdranken en kleinigheden, niet alleen voor de bezoekers van de maria bron, maar ook voor de vele toeristen die naar de Zvičina gingen. Na 1867, het einde van het Oostenrijkse rijk, kreeg de Zvičina steeds meer bekendheid, het was de grens tussen de Duits en Tsjechisch sprekende bewoners en voor de Tsjechen was de top een belangrijk symbool. Er waren vele bijeenkomsten, we praten hier over tienduizenden bezoekers, studenten, scholieren, toeristen. Allen genoten hier van het prachtige uitzicht. Hettfleisch was slim genoeg om de geneeskrachtige werking van het water te combineren met het toerisme en bouwde zijn zonnig kuuroord met veel gezonde lucht. Er werd een hotel gebouwd en ruimtes met kruidenbaden, de kruiden werden door mevrouw Hettfleisch gezocht in het bos.
De eerste skiwedstrijden van Tsjechie vonden plaats in 1909 en 1910 te Plán pod Ještědem, door slechte en koude weersomstandigheden werden deze het jaar erop verplaatst naar de Zvičina. Dit was op advies van Karel Jarolimek, een bekende wintersporter en later bekend architect in Tsjechoslowakije, hij ontwierp meer dan 400 ski springschansen. Johann Hetfleisch, die al eerder capaciteitsproblemen had, liet in 1911 een 2e gebouw bouwen, dicht bij het oude. Dit gebouw had 30 kamers en zorgde dat de vele skiers onderdak kregen. In de lente van 1911 werden de gebouwen door een lange gang met elkaar verbonden, “de kolonade”, het oudere gebouw, werd verbouwd en kreeg zo meer capaciteit, niet veel later kwam er een tennisbaan, een terras en in 1913/1914 bouwde hij een kleine maar kwalitatief zeer goede springschans.
Het werd een luxe hotel, een hotel voor de rijken. Er werden vele concerten gehouden, zowel in het Tsjechisch als in het Duits. Na WO I, werd het zwembad gebouwd met water uit de bron.
Niet onbelangrijk om te vermelden is dat de moedertaal van Hettfleisch Duits was, maar in 1921 bij de volkstelling gaf hij als nationaliteit Tsjechisch aan. Ook tijdens de 2 Wereldoorlogen was het hotel een luxe oord. Gedurende WO II bood het onderdak aan kinderen van gebombardeerde dorpen uit Duitsland.
Na de 2e wereldoorlog werd hotel genationaliseerd door de staat. Het werd een recreatiecentrum van ROH. Rond 1950 werd het vernoemd naar Zdeněk Nejedly, een bekende minister, die in de jaren 20 en 30 veel tijd in het hotel doorbracht. Deze periode was ook die van verwaarlozing, er werd weinig tot geen aandacht gegeven aan onderhoud, verder werden er in de jaren 60, vele gebouwen bijgebouwd.
Sinds 1995 staat het hotel onder Nederlandse leiding En vanaf 2000 is het hotel eigendom van Nancy en Eric. Vanaf die dag is er elke dag verbouwd en gerenoveerd. Het belangrijkste, de infrastructuur is geheel vernieuwd. Het hoofdgebouw, het huidige hotel is klaar, heeft 29 kamers met eigen sanitair. De kolonade oftwel de tussenhal is in 2012 helemaal opnieuw opgebouwd en gerenoveerd. De tennisbaan is geheel vernieuwd en heeft nu kunstgras. Het terras is vernieuwd, zodat u nog meer kunt genieten van het prachtige uitzicht . Het bronbad is gerenoveerd en er is een kinderbad naast geplaatst. De camping heeft een nieuw sanitairblok. De kapel heeft een nieuw dak en is van binnen geschilderd. Het pavillon boven in het bos in in 2016 gerenoveerd, op 6 mei 2017 is het kleine kerkje gezegend. Inmiddels zijn we begonnen met de renovatie van het tweede gebouw de villa. In 2018 hebben we de 1e 4 rolstoeltoegankelijke appartementen op de benedenverdieping in gebruik genomen. Ook proberen we zoveel mogelijk rekening te houden met het milieu. Sinds december 2014 verwarmen we het hotel met warmte pompen, een natuurlijke energiebron. Het dak van het hoofdgebouw is in de zomer van 2017 ook weer volledig gerenoveerd ! In 2018 hebben al onze beesten een eigen stal gekregen, zodat ze bij weer en wind bij het hotel kunnen blijven en iedereen er volop van kan genieten. We bouwen en verbouwen inmiddels meer dan 25 jaar en dit zullen we de komende 20 jaar zeker nog blijven doen!